Preikestolen

Trolltunga.
Czy warto tam iść?
Warto, ze względu na piękne widoki. Jednak trasa jest za długa. W ostatnim czasie zrobili 4km drogę na górę i parking na 30 samochodów. Reklamują ją "save your feet", oszczędzaj swoje nogi, wjedź samochodem wyżej za jedyne 500NOK (ok 250PLN) , będziesz mieć krótsza drogę do przejścia. Schodząc z góry plułam sobie w brodę, że nie wjechaliśmy wyżej skoro nasz parking niżej kosztował 300NOK (ok 150PLN). Wcale nie chodziło tu o lenistwo lecz o kolana Grzegorza i Jagody, które podczas schodzenia, na końcowym etapie odmawiały już posłuszeństwa.
Trasa była różnorodna. Po miejscach ze stromym podejściem, gdzie łapaliśmy zadyszkę trafiały się proste odcinki, na których można było odpocząć i unormować oddech. Cała trasa prowadzona jest jednak przez otwartą przestrzeń, po skałach i przez potoki. Gdy zaczyna padać nie ma gdzie uciec i kamienie robią się śliskie. Dlatego też zejście trwało dłużej niż podejście pod górę.
Do trasy w górę i w dół należy dodać jeszcze godzinną kolejkę do zdjęcia na Języku Trolla. Podczas tej dłużącej się godziny widzieliśmy oświadczyny, sesję w sukni ślubnej, stado Azjatów robiących sobie kilkadziesiąt takich samych zdjęć i Amerykanina z gołym tyłkiem. Patrząc na skaczących Azjatów zastanawialiśmy się ile ludzi spada rocznie w przepaść. Okazało się jednak, że jedyny odnotowany wypadek był w 2015 roku, kiedy dwudziestoparoletnia Australijka poślizgnęła się tam na lodzie i spadła. Rocznie na Trolltunge wchodzi 50 tys osób. Dołączyliśmy do tego grona.
Dla porównania, na Preikestolen, gdzie właśnie jedziemy, rocznie wchodzi 270 tys ludzi.

Preikestolen.
Mam nieco mieszane uczucia co do tego miejsca. Niewątpliwie jest to przepiękne dzieło Matki Natury.
Należy jedynie zapamiętać, żeby wybierać się na szlak jak najwcześniej. Godzina 6.00 rano będzie w sam raz.
My nie mieliśmy możliwości dotrzeć tam niestety przed 12.00. Skutkiem tego był tłum na trasie, tłum na Pulpit Rock i kolejka do zdjęcia. Standard.
Spróbowaliśmy za to cenionego w Norwegii sportu jakim jest bieganie po górach. Idealnie się w tym odnaleźliśmy, biegnąc i skacząc po kamieniach i skałach.
Trasę uważam za łatwą. Łączna dlugość to ok 8km. Wystarczy założyć kryte buty z twarda podeszwą i nikt nie powinien mieć problemu z wejściem.

Zdjęcia (8)

Komentarze (0)