Nocleg z widokiem na Durmitor

Brud, kurz i błoto dodają samochodowi charakteru. Patrząc na niego od razu wiadomo że nie było łatwo a droga nie prowadziła przez same autostrady. Mimo to Nissanowi należało się mycie. Strach się już było do niego dotknąć. Dwa euro i samochód wygląda dużo lepiej.
Wyjechaliśmy znad morza. Kierunek - Zabljak, najwyżej położona miejscowość w Czarnogórze. Po drodze zaplanowaliśmy dwa postoje.
Pierszym z nich był Ostrog - monastyr wykuty w skale. Jedno z największych miejsc kultu prawosławnych. Monastyr robi wrażenie jednak z powodu ilości wiernych ograniczyliśmy ilość zdjęć do minimum. Poza tym we wszystkich monastyrach, które odwiedziliśmy był zakaz robienia zdjęć i filmowania w środku.
Drugim punktem był most na rzece Tarze. Kanion rzeki Tary jest jedenym z najgłębszych kanionów na świecie. Woda w rzece jest cudownie błękitna i czysta. Matka Natura się postarała. Miejsce robi ogromne wrażenie.
Czytając o Zabljaku, o rzece Tarze i parku Narodowym Dumitor nie byłam świadoma ilu turystów przyciąga to miejsce. Myślałam, że wszyscy ludzie zostali nad morzem. Ilość autokarów z wycieczkami mocno nas zaskoczyła.
Park Narodowy Durmitor jest jednym z tych miejsc gdzie można usiąść na kamieniu, patrzeć na góry i tak bez końca. Czarne Jezioro nas tak zachwyciło, że poszliśmy nad nie dwa razy. Raz po przyjeździe, zaraz po rozbiciu namiotu. Drugi raz dziś, wstając o 6.00 i opóźniając wyjazd o godzinę. Aż żal było wyjeżdżać. Widok z namiotu na górskie szczyty rekompensował nawet brak wi-fi i zimną wodę pod prysznicem.
Wejście na Durmitor zostawiliśmy na następny raz. Mamy tu po co wrócić.
Żegnamy się z Czarnogóra.
Pisząc to dojeżdżamy do granicy z Bośnia.

Zdjęcia (6)

Komentarze (0)